об’є́днуваний – дієприкметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | об’є́днуваний | об’є́днувана | об’є́днуване | об’є́днувані |
родовий | об’є́днуваного | об’є́днуваної | об’є́днуваного | об’є́днуваних |
давальний | об’є́днуваному | об’є́днуваній | об’є́днуваному | об’є́днуваним |
знахідний | об’є́днуваний, об’є́днуваного | об’є́днувану | об’є́днуване | об’є́днувані, об’є́днуваних |
орудний | об’є́днуваним | об’є́днуваною | об’є́днуваним | об’є́днуваними |
місцевий | на/в об’є́днуваному, об’є́днуванім | на/в об’є́днуваній | на/в об’є́днуваному, об’є́днуванім | на/в об’є́днуваних |