опа́рювати – дієслово недоконаного виду | ||
Інфінітив | опа́рювати | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | опа́рюймо | |
2 особа | опа́рюй | опа́рюйте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | опа́рюватиму | опа́рюватимемо, опа́рюватимем |
2 особа | опа́рюватимеш | опа́рюватимете |
3 особа | опа́рюватиме | опа́рюватимуть |
ТЕПЕРІШНІЙ ЧАС | ||
1 особа | опа́рюю | опа́рюємо, опа́рюєм |
2 особа | опа́рюєш | опа́рюєте |
3 особа | опа́рює | опа́рюють |
Активний дієприкметник | ||
Дієприслівник | ||
опа́рюючи | ||
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол. р. | опа́рював | опа́рювали |
жін. р. | опа́рювала | |
сер. р. | опа́рювало | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
опа́рюваний | ||
Безособова форма | ||
опа́рювано | ||
Дієприслівник | ||
опа́рювавши |