ощасли́влюваний – дієприкметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | ощасли́влюваний | ощасли́влювана | ощасли́влюване | ощасли́влювані |
родовий | ощасли́влюваного | ощасли́влюваної | ощасли́влюваного | ощасли́влюваних |
давальний | ощасли́влюваному | ощасли́влюваній | ощасли́влюваному | ощасли́влюваним |
знахідний | ощасли́влюваний, ощасли́влюваного | ощасли́влювану | ощасли́влюване | ощасли́влювані, ощасли́влюваних |
орудний | ощасли́влюваним | ощасли́влюваною | ощасли́влюваним | ощасли́влюваними |
місцевий | на/в ощасли́влюваному, ощасли́влюванім | на/в ощасли́влюваній | на/в ощасли́влюваному, ощасли́влюванім | на/в ощасли́влюваних |