ощасти́ти – дієслово доконаного виду | ||
(ощасливити) | ||
Інфінітив | ощасти́ти | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | ощасті́мо, ощасті́м | |
2 особа | ощасти́ | ощасті́ть |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | ощащу́ | ощастимо́, ощасти́м |
2 особа | ощасти́ш | ощастите́ |
3 особа | ощасти́ть | ощастя́ть |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | ощасти́в | ощасти́ли |
жін.р. | ощасти́ла | |
сер.р. | ощасти́ло | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
ощасти́вши |