оєвропе́юваний – дієприкметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | оєвропе́юваний | оєвропе́ювана | оєвропе́юване | оєвропе́ювані |
родовий | оєвропе́юваного | оєвропе́юваної | оєвропе́юваного | оєвропе́юваних |
давальний | оєвропе́юваному | оєвропе́юваній | оєвропе́юваному | оєвропе́юваним |
знахідний | оєвропе́юваний, оєвропе́юваного | оєвропе́ювану | оєвропе́юване | оєвропе́ювані, оєвропе́юваних |
орудний | оєвропе́юваним | оєвропе́юваною | оєвропе́юваним | оєвропе́юваними |
місцевий | на/в оєвропе́юваному, оєвропе́юванім | на/в оєвропе́юваній | на/в оєвропе́юваному, оєвропе́юванім | на/в оєвропе́юваних |