приглу́хлий – прикметник | ||||
(злегка глухий, глухуватий – про голос) | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | приглу́хлий | приглу́хла | приглу́хле | приглу́хлі |
родовий | приглу́хлого | приглу́хлої | приглу́хлого | приглу́хлих |
давальний | приглу́хлому | приглу́хлій | приглу́хлому | приглу́хлим |
знахідний | приглу́хлий | приглу́хлу | приглу́хле | приглу́хлі |
орудний | приглу́хлим | приглу́хлою | приглу́хлим | приглу́хлими |
місцевий | на/у приглу́хлому, приглу́хлім | на/у приглу́хлій | на/у приглу́хлому, приглу́хлім | на/у приглу́хлих |