розго́рнутий – дієприкметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | розго́рнутий | розго́рнута | розго́рнуте | розго́рнуті |
родовий | розго́рнутого | розго́рнутої | розго́рнутого | розго́рнутих |
давальний | розго́рнутому | розго́рнутій | розго́рнутому | розго́рнутим |
знахідний | розго́рнутий, розго́рнутого | розго́рнуту | розго́рнуте | розго́рнуті, розго́рнутих |
орудний | розго́рнутим | розго́рнутою | розго́рнутим | розго́рнутими |
місцевий | на/у розго́рнутому, розго́рнутім | на/у розго́рнутій | на/у розго́рнутому, розго́рнутім | на/у розго́рнутих |