розку́страний – дієприкметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | розку́страний | розку́страна | розку́стране | розку́страні |
родовий | розку́страного | розку́страної | розку́страного | розку́страних |
давальний | розку́страному | розку́страній | розку́страному | розку́страним |
знахідний | розку́страний, розку́страного | розку́страну | розку́стране | розку́страні, розку́страних |
орудний | розку́страним | розку́страною | розку́страним | розку́страними |
місцевий | на/у розку́страному, розку́странім | на/у розку́страній | на/у розку́страному, розку́странім | на/у розку́страних |
[розм.] |