сараня́чий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | сараня́чий | сараня́ча | сараня́че | сараня́чі |
родовий | сараня́чого | сараня́чої | сараня́чого | сараня́чих |
давальний | сараня́чому | сараня́чій | сараня́чому | сараня́чим |
знахідний | сараня́чий, сараня́чого | сараня́чу | сараня́че | сараня́чі, сараня́чих |
орудний | сараня́чим | сараня́чою | сараня́чим | сараня́чими |
місцевий | на/у сараня́чому, сараня́чім | на/у сараня́чій | на/у сараня́чому, сараня́чім | на/у сараня́чих |