соло́но-марино́ваний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | соло́но-марино́ваний | соло́но-марино́вана | соло́но-марино́ване | соло́но-марино́вані |
родовий | соло́но-марино́ваного | соло́но-марино́ваної | соло́но-марино́ваного | соло́но-марино́ваних |
давальний | соло́но-марино́ваному | соло́но-марино́ваній | соло́но-марино́ваному | соло́но-марино́ваним |
знахідний | соло́но-марино́ваний, соло́но-марино́ваного | соло́но-марино́вану | соло́но-марино́ване | соло́но-марино́вані, соло́но-марино́ваних |
орудний | соло́но-марино́ваним | соло́но-марино́ваною | соло́но-марино́ваним | соло́но-марино́ваними |
місцевий | на/у соло́но-марино́ваному, соло́но-марино́ванім | на/у соло́но-марино́ваній | на/у соло́но-марино́ваному, соло́но-марино́ванім | на/у соло́но-марино́ваних |