сюрю́цький – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | сюрю́цький | сюрю́цька | сюрю́цьке | сюрю́цькі |
родовий | сюрю́цького | сюрю́цької | сюрю́цького | сюрю́цьких |
давальний | сюрю́цькому | сюрю́цькій | сюрю́цькому | сюрю́цьким |
знахідний | сюрю́цький, сюрю́цького | сюрю́цьку | сюрю́цьке | сюрю́цькі, сюрю́цьких |
орудний | сюрю́цьким | сюрю́цькою | сюрю́цьким | сюрю́цькими |
місцевий | на/у сюрю́цькому, сюрю́цькім | на/у сюрю́цькій | на/у сюрю́цькому, сюрю́цькім | на/у сюрю́цьких |