тихоголо́сий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | тихоголо́сий | тихоголо́са | тихоголо́се | тихоголо́сі |
родовий | тихоголо́сого | тихоголо́сої | тихоголо́сого | тихоголо́сих |
давальний | тихоголо́сому | тихоголо́сій | тихоголо́сому | тихоголо́сим |
знахідний | тихоголо́сий, тихоголо́сого | тихоголо́су | тихоголо́се | тихоголо́сі, тихоголо́сих |
орудний | тихоголо́сим | тихоголо́сою | тихоголо́сим | тихоголо́сими |
місцевий | на/у тихоголо́сому, тихоголо́сім | на/у тихоголо́сій | на/у тихоголо́сому, тихоголо́сім | на/у тихоголо́сих |