тихостру́мний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | тихостру́мний | тихостру́мна | тихостру́мне | тихостру́мні |
родовий | тихостру́много | тихостру́мної | тихостру́много | тихостру́мних |
давальний | тихостру́мному | тихостру́мній | тихостру́мному | тихостру́мним |
знахідний | тихостру́мний | тихостру́мну | тихостру́мне | тихостру́мні |
орудний | тихостру́мним | тихостру́мною | тихостру́мним | тихостру́мними |
місцевий | на/у тихостру́мному, тихостру́мнім | на/у тихостру́мній | на/у тихостру́мному, тихостру́мнім | на/у тихостру́мних |