фторхло́ристий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | фторхло́ристий | фторхло́риста | фторхло́ристе | фторхло́ристі |
родовий | фторхло́ристого | фторхло́ристої | фторхло́ристого | фторхло́ристих |
давальний | фторхло́ристому | фторхло́ристій | фторхло́ристому | фторхло́ристим |
знахідний | фторхло́ристий | фторхло́ристу | фторхло́ристе | фторхло́ристі |
орудний | фторхло́ристим | фторхло́ристою | фторхло́ристим | фторхло́ристими |
місцевий | на/у фторхло́ристому, фторхло́ристім | на/у фторхло́ристій | на/у фторхло́ристому, фторхло́ристім | на/у фторхло́ристих |