ф’ю́герний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | ф’ю́герний | ф’ю́герна | ф’ю́герне | ф’ю́герні |
родовий | ф’ю́герного | ф’ю́герної | ф’ю́герного | ф’ю́герних |
давальний | ф’ю́герному | ф’ю́герній | ф’ю́герному | ф’ю́герним |
знахідний | ф’ю́герний, ф’ю́герного | ф’ю́герну | ф’ю́герне | ф’ю́герні, ф’ю́герних |
орудний | ф’ю́герним | ф’ю́герною | ф’ю́герним | ф’ю́герними |
місцевий | на/у ф’ю́герному, ф’ю́гернім | на/у ф’ю́герній | на/у ф’ю́герному, ф’ю́гернім | на/у ф’ю́герних |