ху́хнути – дієслово доконаного виду | ||
Інфінітив | ху́хнути | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | ху́хнімо, ху́хнім | |
2 особа | ху́хни | ху́хніть |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | ху́хну | ху́хнемо, ху́хнем |
2 особа | ху́хнеш | ху́хнете |
3 особа | ху́хне | ху́хнуть |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | ху́хнув | ху́хнули |
жін.р. | ху́хнула | |
сер.р. | ху́хнуло | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
ху́хнувши | ||
[розм.] |