ху́хрити – дієслово недоконаного виду | ||
(лузати насіння) | ||
Інфінітив | ху́хрити | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | ху́хрімо, ху́хрім | |
2 особа | ху́хри | ху́хріть |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | ху́хритиму | ху́хритимемо, ху́хритимем |
2 особа | ху́хритимеш | ху́хритимете |
3 особа | ху́хритиме | ху́хритимуть |
ТЕПЕРІШНІЙ ЧАС | ||
1 особа | ху́хрю | ху́хримо, ху́хрим |
2 особа | ху́хриш | ху́хрите |
3 особа | ху́хрить | ху́хрять |
Активний дієприкметник | ||
Дієприслівник | ||
ху́хрячи | ||
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол. р. | ху́хрив | ху́хрили |
жін. р. | ху́хрила | |
сер. р. | ху́хрило | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
ху́хривши | ||
[розм.] |