шарува́тий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | шарува́тий | шарува́та | шарува́те | шарува́ті |
родовий | шарува́того | шарува́тої | шарува́того | шарува́тих |
давальний | шарува́тому | шарува́тій | шарува́тому | шарува́тим |
знахідний | шарува́тий | шарува́ту | шарува́те | шарува́ті |
орудний | шарува́тим | шарува́тою | шарува́тим | шарува́тими |
місцевий | на/у шарува́тому, шарува́тім | на/у шарува́тій | на/у шарува́тому, шарува́тім | на/у шарува́тих |