шурпа́тий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | шурпа́тий | шурпа́та | шурпа́те | шурпа́ті |
родовий | шурпа́того | шурпа́тої | шурпа́того | шурпа́тих |
давальний | шурпа́тому | шурпа́тій | шурпа́тому | шурпа́тим |
знахідний | шурпа́тий, шурпа́того | шурпа́ту | шурпа́те | шурпа́ті, шурпа́тих |
орудний | шурпа́тим | шурпа́тою | шурпа́тим | шурпа́тими |
місцевий | на/у шурпа́тому, шурпа́тім | на/у шурпа́тій | на/у шурпа́тому, шурпа́тім | на/у шурпа́тих |