щу́ритися – дієслово недоконаного виду | ||
Інфінітив | щу́ритися, щу́ритись | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | щу́рмося, щу́рмось | |
2 особа | щу́рся | щу́ртеся, щу́ртесь |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | щу́ритимуся, щу́ритимусь | щу́ритимемося, щу́ритимемось, щу́ритимемся |
2 особа | щу́ритимешся | щу́ритиметеся, щу́ритиметесь |
3 особа | щу́ритиметься | щу́ритимуться |
ТЕПЕРІШНІЙ ЧАС | ||
1 особа | щу́рюся, щу́рюсь | щу́римося, щу́римось, щу́римся |
2 особа | щу́ришся | щу́ритеся, щу́ритесь |
3 особа | щу́риться | щу́ряться |
Активний дієприкметник | ||
Дієприслівник | ||
щу́рячись | ||
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол. р. | щу́рився, щу́ривсь | щу́рилися, щу́рились |
жін. р. | щу́рилася, щу́рилась | |
сер. р. | щу́рилося, щу́рилось | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
щу́рившись | ||
[рідко] |