їжачкува́тий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | їжачкува́тий | їжачкува́та | їжачкува́те | їжачкува́ті |
родовий | їжачкува́того | їжачкува́тої | їжачкува́того | їжачкува́тих |
давальний | їжачкува́тому | їжачкува́тій | їжачкува́тому | їжачкува́тим |
знахідний | їжачкува́тий | їжачкува́ту | їжачкува́те | їжачкува́ті |
орудний | їжачкува́тим | їжачкува́тою | їжачкува́тим | їжачкува́тими |
місцевий | на/в їжачкува́тому, їжачкува́тім | на/в їжачкува́тій | на/в їжачкува́тому, їжачкува́тім | на/в їжачкува́тих |