щупни́й – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | щупни́й | щупна́ | щупне́ | щупні́ |
родовий | щупно́го | щупно́ї | щупно́го | щупни́х |
давальний | щупно́му | щупні́й | щупно́му | щупни́м |
знахідний | щупни́й, щупно́го | щупну́ | щупне́ | щупні́, щупни́х |
орудний | щупни́м | щупно́ю | щупни́м | щупни́ми |
місцевий | на/у щупно́му, щупні́м | на/у щупні́й | на/у щупно́му, щупні́м | на/у щупни́х |