нероз’є́днаний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | нероз’є́днаний | нероз’є́днана | нероз’є́днане | нероз’є́днані |
родовий | нероз’є́днаного | нероз’є́днаної | нероз’є́днаного | нероз’є́днаних |
давальний | нероз’є́днаному | нероз’є́днаній | нероз’є́днаному | нероз’є́днаним |
знахідний | нероз’є́днаний, нероз’є́днаного | нероз’є́днану | нероз’є́днане | нероз’є́днані, нероз’є́днаних |
орудний | нероз’є́днаним | нероз’є́днаною | нероз’є́днаним | нероз’є́днаними |
місцевий | на/у нероз’є́днаному, нероз’є́днанім | на/у нероз’є́днаній | на/у нероз’є́днаному, нероз’є́днанім | на/у нероз’є́днаних |