роз’я́трений – дієприкметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | роз’я́трений | роз’я́трена | роз’я́трене | роз’я́трені |
родовий | роз’я́треного | роз’я́треної | роз’я́треного | роз’я́трених |
давальний | роз’я́треному | роз’я́треній | роз’я́треному | роз’я́треним |
знахідний | роз’я́трений, роз’я́треного | роз’я́трену | роз’я́трене | роз’я́трені, роз’я́трених |
орудний | роз’я́треним | роз’я́треною | роз’я́треним | роз’я́треними |
місцевий | на/у роз’я́треному, роз’я́тренім | на/у роз’я́треній | на/у роз’я́треному, роз’я́тренім | на/у роз’я́трених |