поприста́влюваний – дієприкметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | поприста́влюваний | поприста́влювана | поприста́влюване | поприста́влювані |
родовий | поприста́влюваного | поприста́влюваної | поприста́влюваного | поприста́влюваних |
давальний | поприста́влюваному | поприста́влюваній | поприста́влюваному | поприста́влюваним |
знахідний | поприста́влюваний, поприста́влюваного | поприста́влювану | поприста́влюване | поприста́влювані, поприста́влюваних |
орудний | поприста́влюваним | поприста́влюваною | поприста́влюваним | поприста́влюваними |
місцевий | на/у поприста́влюваному, поприста́влюванім | на/у поприста́влюваній | на/у поприста́влюваному, поприста́влюванім | на/у поприста́влюваних |
[розм.] |