грана́тний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | грана́тний | грана́тна | грана́тне | грана́тні |
родовий | грана́тного | грана́тної | грана́тного | грана́тних |
давальний | грана́тному | грана́тній | грана́тному | грана́тним |
знахідний | грана́тний, грана́тного | грана́тну | грана́тне | грана́тні, грана́тних |
орудний | грана́тним | грана́тною | грана́тним | грана́тними |
місцевий | на/у грана́тному, грана́тнім | на/у грана́тній | на/у грана́тному, грана́тнім | на/у грана́тних |