анапести́чний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | анапести́чний | анапести́чна | анапести́чне | анапести́чні |
родовий | анапести́чного | анапести́чної | анапести́чного | анапести́чних |
давальний | анапести́чному | анапести́чній | анапести́чному | анапести́чним |
знахідний | анапести́чний, анапести́чного | анапести́чну | анапести́чне | анапести́чні, анапести́чних |
орудний | анапести́чним | анапести́чною | анапести́чним | анапести́чними |
місцевий | на/в анапести́чному, анапести́чнім | на/в анапести́чній | на/в анапести́чному, анапести́чнім | на/в анапести́чних |