дурне́нький – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | дурне́нький | дурне́нька | дурне́ньке | дурне́нькі |
родовий | дурне́нького | дурне́нької | дурне́нького | дурне́ньких |
давальний | дурне́нькому | дурне́нькій | дурне́нькому | дурне́ньким |
знахідний | дурне́нький, дурне́нького | дурне́ньку | дурне́ньке | дурне́нькі, дурне́ньких |
орудний | дурне́ньким | дурне́нькою | дурне́ньким | дурне́нькими |
місцевий | на/у дурне́нькому, дурне́нькім | на/у дурне́нькій | на/у дурне́нькому, дурне́нькім | на/у дурне́ньких |