порости́ти – дієслово доконаного виду | ||
(зростити, виростити – про багатьох, багато чого-небудь) | ||
Інфінітив | порости́ти | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | порості́мо, порості́м | |
2 особа | порости́ | порості́ть |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | порощу́ | поростимо́, порости́м |
2 особа | порости́ш | поростите́ |
3 особа | порости́ть | поростя́ть |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | порости́в | порости́ли |
жін.р. | порости́ла | |
сер.р. | порости́ло | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
порости́вши |