розколи́ханий – дієприкметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | розколи́ханий | розколи́хана | розколи́хане | розколи́хані |
родовий | розколи́ханого | розколи́ханої | розколи́ханого | розколи́ханих |
давальний | розколи́ханому | розколи́ханій | розколи́ханому | розколи́ханим |
знахідний | розколи́ханий, розколи́ханого | розколи́хану | розколи́хане | розколи́хані, розколи́ханих |
орудний | розколи́ханим | розколи́ханою | розколи́ханим | розколи́ханими |
місцевий | на/у розколи́ханому, розколи́ханім | на/у розколи́ханій | на/у розколи́ханому, розколи́ханім | на/у розколи́ханих |