скна́рити – дієслово недоконаного виду | ||
Інфінітив | скна́рити | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | скна́рмо | |
2 особа | скнар | скна́рте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | скна́ритиму | скна́ритимемо, скна́ритимем |
2 особа | скна́ритимеш | скна́ритимете |
3 особа | скна́ритиме | скна́ритимуть |
ТЕПЕРІШНІЙ ЧАС | ||
1 особа | скна́рю | скна́римо, скна́рим |
2 особа | скна́риш | скна́рите |
3 особа | скна́рить | скна́рять |
Активний дієприкметник | ||
Дієприслівник | ||
скна́рячи | ||
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол. р. | скна́рив | скна́рили |
жін. р. | скна́рила | |
сер. р. | скна́рило | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
скна́ривши |