сліпу́чий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | сліпу́чий | сліпу́ча | сліпу́че | сліпу́чі |
родовий | сліпу́чого | сліпу́чої | сліпу́чого | сліпу́чих |
давальний | сліпу́чому | сліпу́чій | сліпу́чому | сліпу́чим |
знахідний | сліпу́чий, сліпу́чого | сліпу́чу | сліпу́че | сліпу́чі, сліпу́чих |
орудний | сліпу́чим | сліпу́чою | сліпу́чим | сліпу́чими |
місцевий | на/у сліпу́чому, сліпу́чім | на/у сліпу́чій | на/у сліпу́чому, сліпу́чім | на/у сліпу́чих |