трапецеї́дний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | трапецеї́дний | трапецеї́дна | трапецеї́дне | трапецеї́дні |
родовий | трапецеї́дного | трапецеї́дної | трапецеї́дного | трапецеї́дних |
давальний | трапецеї́дному | трапецеї́дній | трапецеї́дному | трапецеї́дним |
знахідний | трапецеї́дний, трапецеї́дного | трапецеї́дну | трапецеї́дне | трапецеї́дні, трапецеї́дних |
орудний | трапецеї́дним | трапецеї́дною | трапецеї́дним | трапецеї́дними |
місцевий | на/у трапецеї́дному, трапецеї́днім | на/у трапецеї́дній | на/у трапецеї́дному, трапецеї́днім | на/у трапецеї́дних |