щу́дло – іменник середнього роду | ||
(ходуля) | ||
відмінок | однина | множина |
називний | щу́дло | щу́дла |
родовий | щу́дла | щу́дел |
давальний | щу́длу | щу́длам |
знахідний | щу́дло | щу́дла |
орудний | щу́длом | щу́длами |
місцевий | на/у щу́длі | на/у щу́длах |
кличний | щу́дло* | щу́дла* |
[діал.] |