автогужови́й – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | автогужови́й | автогужова́ | автогужове́ | автогужові́ |
родовий | автогужово́го | автогужово́ї | автогужово́го | автогужови́х |
давальний | автогужово́му | автогужові́й | автогужово́му | автогужови́м |
знахідний | автогужови́й, автогужово́го | автогужову́ | автогужове́ | автогужові́, автогужови́х |
орудний | автогужови́м | автогужово́ю | автогужови́м | автогужови́ми |
місцевий | на/в автогужово́му, автогужові́м | на/в автогужові́й | на/в автогужово́му, автогужові́м | на/в автогужови́х |