аеромехані́чний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | аеромехані́чний | аеромехані́чна | аеромехані́чне | аеромехані́чні |
родовий | аеромехані́чного | аеромехані́чної | аеромехані́чного | аеромехані́чних |
давальний | аеромехані́чному | аеромехані́чній | аеромехані́чному | аеромехані́чним |
знахідний | аеромехані́чний, аеромехані́чного | аеромехані́чну | аеромехані́чне | аеромехані́чні, аеромехані́чних |
орудний | аеромехані́чним | аеромехані́чною | аеромехані́чним | аеромехані́чними |
місцевий | на/в аеромехані́чному, аеромехані́чнім | на/в аеромехані́чній | на/в аеромехані́чному, аеромехані́чнім | на/в аеромехані́чних |