акредито́ваний – дієприкметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | акредито́ваний | акредито́вана | акредито́ване | акредито́вані |
родовий | акредито́ваного | акредито́ваної | акредито́ваного | акредито́ваних |
давальний | акредито́ваному | акредито́ваній | акредито́ваному | акредито́ваним |
знахідний | акредито́ваний, акредито́ваного | акредито́вану | акредито́ване | акредито́вані, акредито́ваних |
орудний | акредито́ваним | акредито́ваною | акредито́ваним | акредито́ваними |
місцевий | на/в акредито́ваному, акредито́ванім | на/в акредито́ваній | на/в акредито́ваному, акредито́ванім | на/в акредито́ваних |