аляпува́тий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | аляпува́тий | аляпува́та | аляпува́те | аляпува́ті |
родовий | аляпува́того | аляпува́тої | аляпува́того | аляпува́тих |
давальний | аляпува́тому | аляпува́тій | аляпува́тому | аляпува́тим |
знахідний | аляпува́тий, аляпува́того | аляпува́ту | аляпува́те | аляпува́ті, аляпува́тих |
орудний | аляпува́тим | аляпува́тою | аляпува́тим | аляпува́тими |
місцевий | на/в аляпува́тому, аляпува́тім | на/в аляпува́тій | на/в аляпува́тому, аляпува́тім | на/в аляпува́тих |