вгну́тий – дієприкметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | вгну́тий | вгну́та | вгну́те | вгну́ті |
родовий | вгну́того | вгну́тої | вгну́того | вгну́тих |
давальний | вгну́тому | вгну́тій | вгну́тому | вгну́тим |
знахідний | вгну́тий | вгну́ту | вгну́те | вгну́ті |
орудний | вгну́тим | вгну́тою | вгну́тим | вгну́тими |
місцевий | на/у вгну́тому, вгну́тім | на/у вгну́тій | на/у вгну́тому, вгну́тім | на/у вгну́тих |