вгодо́вуватися – дієслово недоконаного виду | ||
Інфінітив | вгодо́вуватися, вгодо́вуватись | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | вгодо́вуймося, вгодо́вуймось | |
2 особа | вгодо́вуйся, вгодо́вуйсь | вгодо́вуйтеся, вгодо́вуйтесь |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | вгодо́вуватимуся, вгодо́вуватимусь | вгодо́вуватимемося, вгодо́вуватимемось, вгодо́вуватимемся |
2 особа | вгодо́вуватимешся | вгодо́вуватиметеся, вгодо́вуватиметесь |
3 особа | вгодо́вуватиметься | вгодо́вуватимуться |
ТЕПЕРІШНІЙ ЧАС | ||
1 особа | вгодо́вуюся, вгодо́вуюсь | вгодо́вуємося, вгодо́вуємось, вгодо́вуємся |
2 особа | вгодо́вуєшся | вгодо́вуєтеся, вгодо́вуєтесь |
3 особа | вгодо́вується | вгодо́вуються |
Активний дієприкметник | ||
Дієприслівник | ||
вгодо́вуючись | ||
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол. р. | вгодо́вувався, вгодо́вувавсь | вгодо́вувалися, вгодо́вувались |
жін. р. | вгодо́вувалася, вгодо́вувалась | |
сер. р. | вгодо́вувалося, вгодо́вувалось | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
Безособова форма | ||
Дієприслівник | ||
вгодо́вувавшись |