господа́рчий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | господа́рчий | господа́рча | господа́рче | господа́рчі |
родовий | господа́рчого | господа́рчої | господа́рчого | господа́рчих |
давальний | господа́рчому | господа́рчій | господа́рчому | господа́рчим |
знахідний | господа́рчий | господа́рчу | господа́рче | господа́рчі |
орудний | господа́рчим | господа́рчою | господа́рчим | господа́рчими |
місцевий | на/у господа́рчому, господа́рчім | на/у господа́рчій | на/у господа́рчому, господа́рчім | на/у господа́рчих |