карячкува́тий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | карячкува́тий | карячкува́та | карячкува́те | карячкува́ті |
родовий | карячкува́того | карячкува́тої | карячкува́того | карячкува́тих |
давальний | карячкува́тому | карячкува́тій | карячкува́тому | карячкува́тим |
знахідний | карячкува́тий | карячкува́ту | карячкува́те | карячкува́ті |
орудний | карячкува́тим | карячкува́тою | карячкува́тим | карячкува́тими |
місцевий | на/у карячкува́тому, карячкува́тім | на/у карячкува́тій | на/у карячкува́тому, карячкува́тім | на/у карячкува́тих |
[розм.] |