марина́дний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | марина́дний | марина́дна | марина́дне | марина́дні |
родовий | марина́дного | марина́дної | марина́дного | марина́дних |
давальний | марина́дному | марина́дній | марина́дному | марина́дним |
знахідний | марина́дний | марина́дну | марина́дне | марина́дні |
орудний | марина́дним | марина́дною | марина́дним | марина́дними |
місцевий | на/у марина́дному, марина́днім | на/у марина́дній | на/у марина́дному, марина́днім | на/у марина́дних |