начу́храний – дієприкметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | начу́храний | начу́храна | начу́хране | начу́храні |
родовий | начу́храного | начу́храної | начу́храного | начу́храних |
давальний | начу́храному | начу́храній | начу́храному | начу́храним |
знахідний | начу́храний, начу́храного | начу́храну | начу́хране | начу́храні, начу́храних |
орудний | начу́храним | начу́храною | начу́храним | начу́храними |
місцевий | на/у начу́храному, начу́хранім | на/у начу́храній | на/у начу́храному, начу́хранім | на/у начу́храних |