скорми́ти – дієслово доконаного виду | ||
Інфінітив | скорми́ти | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | скормі́мо, скормі́м | |
2 особа | скорми́ | скормі́ть |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | скормлю́ | ско́рмимо, ско́рмим |
2 особа | ско́рмиш | ско́рмите |
3 особа | ско́рмить | ско́рмлять |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | скорми́в | скорми́ли |
жін.р. | скорми́ла | |
сер.р. | скорми́ло | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
ско́рмлений | ||
Безособова форма | ||
ско́рмлено | ||
Дієприслівник | ||
скорми́вши |