скорпіоня́чий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | скорпіоня́чий | скорпіоня́ча | скорпіоня́че | скорпіоня́чі |
родовий | скорпіоня́чого | скорпіоня́чої | скорпіоня́чого | скорпіоня́чих |
давальний | скорпіоня́чому | скорпіоня́чій | скорпіоня́чому | скорпіоня́чим |
знахідний | скорпіоня́чий, скорпіоня́чого | скорпіоня́чу | скорпіоня́че | скорпіоня́чі, скорпіоня́чих |
орудний | скорпіоня́чим | скорпіоня́чою | скорпіоня́чим | скорпіоня́чими |
місцевий | на/у скорпіоня́чому, скорпіоня́чім | на/у скорпіоня́чій | на/у скорпіоня́чому, скорпіоня́чім | на/у скорпіоня́чих |