браву́рний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | браву́рний | браву́рна | браву́рне | браву́рні |
родовий | браву́рного | браву́рної | браву́рного | браву́рних |
давальний | браву́рному | браву́рній | браву́рному | браву́рним |
знахідний | браву́рний | браву́рну | браву́рне | браву́рні |
орудний | браву́рним | браву́рною | браву́рним | браву́рними |
місцевий | на/у браву́рному, браву́рнім | на/у браву́рній | на/у браву́рному, браву́рнім | на/у браву́рних |