глейкува́тий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | глейкува́тий | глейкува́та | глейкува́те | глейкува́ті |
родовий | глейкува́того | глейкува́тої | глейкува́того | глейкува́тих |
давальний | глейкува́тому | глейкува́тій | глейкува́тому | глейкува́тим |
знахідний | глейкува́тий | глейкува́ту | глейкува́те | глейкува́ті |
орудний | глейкува́тим | глейкува́тою | глейкува́тим | глейкува́тими |
місцевий | на/у глейкува́тому, глейкува́тім | на/у глейкува́тій | на/у глейкува́тому, глейкува́тім | на/у глейкува́тих |
[рідко] |