голоси́стий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | голоси́стий | голоси́ста | голоси́сте | голоси́сті |
родовий | голоси́стого | голоси́стої | голоси́стого | голоси́стих |
давальний | голоси́стому | голоси́стій | голоси́стому | голоси́стим |
знахідний | голоси́стий, голоси́стого | голоси́сту | голоси́сте | голоси́сті, голоси́стих |
орудний | голоси́стим | голоси́стою | голоси́стим | голоси́стими |
місцевий | на/у голоси́стому, голоси́стім | на/у голоси́стій | на/у голоси́стому, голоси́стім | на/у голоси́стих |