гонори́стий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | гонори́стий | гонори́ста | гонори́сте | гонори́сті |
родовий | гонори́стого | гонори́стої | гонори́стого | гонори́стих |
давальний | гонори́стому | гонори́стій | гонори́стому | гонори́стим |
знахідний | гонори́стий, гонори́стого | гонори́сту | гонори́сте | гонори́сті, гонори́стих |
орудний | гонори́стим | гонори́стою | гонори́стим | гонори́стими |
місцевий | на/у гонори́стому, гонори́стім | на/у гонори́стій | на/у гонори́стому, гонори́стім | на/у гонори́стих |
[розм.] |